Maaş eşiğinde planlanan artış binlerce çifti belirsizlik içinde bıraktı
Tatil dönemi ailelerin bir araya geldiği bir dönemdir. Ancak Birleşik Krallık’ta binlerce kişi bu bayram sezonunda yabancı uyruklu partnerlerini veya eşlerini ülkeye getirip getiremeyecekleri, hatta zaten buradaysalar bile ülkede kalıp kalamayacakları konusunda belirsizlik içinde kaldı. Muhafazakar hükümet önümüzdeki baharda bir İngiliz vatandaşının Birleşik Krallık dışı bir partnere vize sponsorluğu yapmak için kazanması gereken minimum geliri iki katından fazla artırarak 18.600 sterlin’den 38.700 sterlin’e çıkarmayı planlıyor. Birleşik Krallık’lıların yüzde 70’i yeni eşikten daha az kazandığından, yabancı uyruklu bir vatandaşla Birleşik Krallık’a yerleşmek birdenbire yalnızca daha iyi durumda olanlar için bir seçenek haline gelecek.
Yeni aile vizesi kuralları, geçen yılın rekoru olan 745.000’den net “yasal” göçü azaltmak amacıyla bu ay açıklanan bir önlem paketi arasında yer alıyor. Artış kısmen tek seferlik faktörlerden kaynaklansa da, bu seviye politik olarak sürdürülemez.
İşletmeler, yabancı vasıflı işçilerin asgari maaşını 26.200 sterlin’den 38.700 sterlin’e çıkarmanın, ihtiyaç duydukları kişileri işe almalarını engelleyebileceği konusunda uyarıyor. Bakım evleri, yurtdışındaki bakım çalışanlarının bakmakla yükümlü oldukları kişileri engellemenin onların da boş kontenjanları doldurmasını zorlaştırabileceğini söylüyor.
Ancak aile vizeleri için asgari gelirin iki katına çıkarılması hem duygusuz hem de sınırlı etkili olmayı başarıyor. Yayınlanmamış İçişleri Bakanlığı tahminleri, net göçü yalnızca “en düşük onbinlerce” azaltacağını öne sürüyor.
Hükümet, kuralların “sert sonuçlardan” kaçınmak için istisnalara izin verdiğini söylüyor; tasarruflar ve halihazırda Birleşik Krallık’ta çalışan ortakların gelirleri de dikkate alınabilir. Ancak sayısız düğün planı, birdenbire eşiğin altında kalanlar tarafından iptal edilmek zorunda kalacak; birçok çift birlikte yaşamak için ülkeyi terk edip etmemeye karar vermek zorunda kalacak. Halihazırda Birleşik Krallık’ta yaşayan binlerce çift ve aile, hükümetin yalnızca ilk başvurulara değil, “vizeleri yenileyenlere nasıl uygulanacağı” da dahil olmak üzere politikanın ayrıntılarını hâlâ oluşturduğunu söylemesi nedeniyle acı çekiyor. Yükseltilmiş gelir eşiğinin altına düştükleri için aileleri ayrılmaya zorlamak büyük bir rezalet olacaktır.
Bugünkü minimum 18.600 sterlin miktarı 2012’de uygulamaya konuldu. Yasal zorluklardan sonra Yüksek Mahkeme 2016’da bunun yasal olduğuna karar verdi, çünkü bağımsız danışmanlar bu seviyeyi birinin bir partnere yardıma ihtiyaç duymadan destekleyebileceği düzey olarak belirlemişti. Hiçbir zaman enflasyona göre ayarlanmadı. Ancak eşiğin iki katından fazla artması, onu asıl hedefinden uzaklaştırıyor ve bu eşiğin altına düşen nüfus oranı bugün yalnızca dörtte bir iken neredeyse üç katına çıkıyor. Kadınlar, gençler ve etnik azınlıklar orantısız bir şekilde etkilenecek.
Göçmenlik avukatları, yeni barajın 2016’daki karar ve insan hakları yasasıyla uyumlu olup olmadığı konusunda hukuki mücadeleye hazırlanıyor; bu da sonuçta hükümeti yön değiştirmeye zorlayabilir. Ancak bu, bugün belirsizlik içinde olanlar için pek bir güvence teşkil etmiyor. Ve Birleşik Krallık şimdilik, Hollanda, İrlanda, İspanya ve İsveç gibi gelir veya tasarruf gereksinimleri olan diğer birçok ülkenin ve eşikleri bugün nominal olarak Birleşik Krallık’ınkinden biraz daha yüksek olan ABD ve Norveç’in çok ilerisinde olacak.
Birleşik Krallık’taki net göçü azaltmanın potansiyel olarak daha etkili yolları, sağlık ve bakım çalışanlarının maaşlarını artırmak (her ne kadar bunun finanse edilmesi gerekse de) ve AB ile kısa vadeli gençlik hareketliliği programları açmak olabilir. Hükümet aile vizelerinin kötüye kullanılmamasını sağlamalıdır. Ancak ülkeler her yerde, gelenlere yönelik kısıtlamaları sıkılaştırma baskısıyla karşı karşıya olsa da, yabancı bir ülkeden bir partnerle mutluluk bulma hakkı kesinlikle yok sayılması gereken bir hak değil. (Financial Times)